Ocherm!
Door: Elly en Mart
Blijf op de hoogte en volg Elly en Mart
16 Juli 2012 | Sri Lanka, Trincomalee
Wat heerlijk veel reacties in juni!!! Ga zo door vrienden. Ik vind het heerlijk om ze te lezen.
Sorry Wil, deze keer kon ik het verslag niet korter krijgen
Konijntjes!
De zusters hebben een aantal konijntjes die door de bewoonsters van het huis verzorgd worden. Dit heeft ws de aandacht getrokken van mensen van buiten, want tijdens een groot Hindu festival, zijn er tot 2x toe een aantal konijntjes gestolen. Dit zeer tot verdriet van zowel de zusters als de dames. Stelen van de armsten, is er iets dat je triester kan maken? Temeer daar er een moederkonijn verdween en haar arme kale kindertjes het daarom niet kunnen overleven.
Nilu en haar moeder zijn gestopt met hun hulp bij het Mother Theresa Huis!
Nilu, die me sinds februari helpt bij de borduurclub is gestopt. Zij heeft een aanstelling gekregen als lerares Tamil op een meisjesschool hier in Trinco.
Haar moeder stopte ook gelijk, want nu Nilu haar niet meer in het huishouden [van 3 personen] kan helpen, heeft zij het te druk. Bijna alles gebeurt hier nog met de hand, wat alleen al met 3x per dag warm eten koken een hoop werk is. Ze denkt na of ze eventueel wel in het weekend wil helpen.
Gelukkig is er nog een meisje, Nishanta, dat me helpt, maar die heeft zich ook voor school ingeschreven, dus de zusters zullen het straks met hun eigen staf moeten zien te doen. Ik heb die staf al 2 trainingen gegeven. Een om papiermache bakjes te maken en een om papier mache en andere papieren kralen te maken. Hoewel ze nu nog meer geinteresseerd zijn om zelf aan de slag te gaan ipv de mensen te helpen, kan ik ze wel langzaam duidelijk maken dat het niet of/of is, maar en/en.
Van naaimachinelessen is het niet meer gekomen. Het bleek toch te moeilijk. Niet het recht toe recht aan stikken, maar het oplossen van kleine naaiprobleempjes met de machine. Met de zuster moet ik nog overleggen hoe hiermee verder te gaan.
De Sociale Dienst.
We komen er langzaam(!) achter dat dit een echt ambtenaren apparaat is. Veel tijd gaat verloren in vergaderingen die op het laatste moment gepland worden en het op moeten draven voor ‘funkties’. Een afspraak maken is dan ook erg lastig. Bijvoorbeeld, een afspraak van Mart om voor de Sociale Dienst naar Batticalao te gaan en bejaardenhuizen te inspecteren wordt ‘vergeten’ en niemand die er nog op terug komt. Hetzelfde geldt voor de bejaardenhuizen in Ampara. Daar zijn we sinds mei vorig jaar niet meer geweest. Niet alle redenen daarvoor zijn ‘schuld’ van de Sociale Dienst, maar een ervan is dat de directeur niet wil dat Mart met openbaar vervoer gaat en dat de dienstauto vrijwel niet beschikbaar is. Mart is intussen ook zover, dat hij er niet meer op terug komt. Alleen in zijn planning [die hij telkens met de directeur bespreekt] staan nog steeds afspraken die niet gerealiseerd zijn. We krijgen het idee, dat de controle van de bejaardenhuizen toch niet zo urgent voor ze is en dat het daarom al een paar jaar [2 voorgangers zijn er ook mee bezig geweest] sleept. Omdat de bejaardenhuizen in Trinco gewoon met de scooter bezocht kunnen worden, kan de 2e inspectieronde daar wel gewoon uitgevoerd worden.
Gehandicapten aan het werk? [Sea the Difference part 3]
Aan de Sociale Dienst [SD] is gevraagd geschikte kandidaten, met een handicap, voor het ‘Sea the Difference’ restaurant te selecteren. Van de 12 mensen die er getraind kunnen worden, zijn er intussen 3 aan het werk en als de vraag niet herhaald wordt, denkt men bij de SD klaar te zijn met de selectie!
Een zakenman die parelmoer wil bewerken wil zeker 20 gehandicapten aannemen. Vrolijk krijgt hij weer dezelfde namen van de mensen, die al bij Mart aan het werk zijn.
Ook de dokter, die Isha Water Park exploiteert wil gehandicapten in dienst nemen. Hier weer hetzelfde probleem. Niet dat er geen gehandicapten zijn, een database vol, maar geen ambtenaar die daar mee kan werken en ze er dus ook niet “uit” kan halen.
Als er eindelijk een 15tal voor gesprek opgeroepen zijn, blijken ze van zover weg te moeten komen [hoe?] dat het niet interessant voor ze is om dat voor een trainings vergoeding [van Rps 200= € 1,25 per dag] te doen. Het vervoer is ws al duurder.
Vertraging om te vertragen? Of…. De tijd begint te dringen
Een ander lastig punt is dat telkens als je denkt nu aan alles gedacht te hebben, er weer een of ander verzoek bij komt.
Voorbeeld 1: Het foto/ verhalenboek over mensen uit Trinco loopt vertraging op. Eerst wil de directeur eigenlijk alles zélf lezen, vervolgens wil hij alles zélf vertalen. Als hij zich realiseert dat het intussen urgent wordt omdat alles steeds meer vertraging oploopt omdat hij zélf geen tijd heeft, stemt hij er eindelijk in toe dat iemand anders de verhalen in de computer typt.
Voorbeeld 2: De schrijvers van de verhalen wordt gevraagd hun declaratie in te dienen. Als de declaraties binnen zijn, netje met bonnetjes, moet er op elk bonnetje de ID gegevens van de desbetreffende persoon staan. Dit om lastige vragen van de accountant te voorkomen .
Jaffna.
We wilden het al langer, maar nu is het er eindelijk van gekomen. Een tripje naar Jaffna. We huurden Sanju met zijn busje, want die had aangegeven nog nooit in Jaffna te zijn geweest. We zijn er vervolgens via een toeristische route heen gegaan, namelijk langs de oostkust. Eerst een stop bij de oudste Buddhistische Ruine van het land in Tiriyai. Een mooie stupa, die helaas met ‘moderne ‘ nieuwe Buddha’s wordt ontsierd.
Dan via Mullaitivu, waar 3 jaar geleden de laatste strijd is uitgevochten, naar een van de bunkers van de terroristen leider. Het is een triest geheel. Langs de weg liggen nog alle vrachtwagens, bussen, personenauto’s, brommers en fietsen, die men daar heeft moeten achterlaten, omdat de vluchtelingen alleen te voet verder mochten. Het is een smalle strip land, verbonden door één brug, zodat het erop lijkt dat de mensen hier, op hun vlucht, in de val zijn gelokt.
De bunker is een vrij klein huis bovengronds, goed gecamoufleerd door bomen, met 3 verdiepingen ondergronds, met o.a. een operatiekamer. De terroristen leider schijnt er zo nog meer te hebben gehad.
Jaffna zelf is een geruineerde stad, hoewel je wel overal mensen ziet die met de [her]opbouw bezig zijn. Er zitten 4 VSO-ers en dat is een leuk clubje bij elkaar. We zijn samen naar een grote Hindu tempel op het eiland Naynativu geweest en hebben gezwommen in de zee [wanneer nou niet he?] Sutharsan, onze huisbaas was ook mee en we zijn in Point Pedro, het meest noordelijke puntje van SL, naar zijn huis wezen kijken. Daar moet ook het nodige aan gerestaureerd worden.
Samen hebben we ook de Jackfruits in de tuin van een VSO-er geoogst en schoongemaakt. Lekker klusje!
Op bezoek bij Tharsini.
Afgelopen zaterdag zijn we, weer met Sanju en zijn busje, richting Batti[calao] gereden om ‘n collega’s van Mart te bezoeken. Tharsini woont zo’n 15 km ten zuiden van Batti.
Zij is een huis aan het bouwen, maar de familie woont er al. Dat is heel gebruikelijk hier. Tharsini bouwt, als oudste dochter, een familiehuis. Sinds kort helpt haar broer haar daarbij, omdat hij intussen afgestudeerd is. Het wordt een groot huis, genoeg voor meerdere generaties. Er stond een lekkere lunch klaar [rijst met curries]. De lunch is de hoofdmaaltijd van de dag hier. Samen zijn we na afloop naar een mooie oude tempel geweest en toen via Passikudah weer terug naar Trinco.
In Passikudah wordt druk gebouwd aan meerdere grote hotels, die gemiddeld meer dan $ 200 per nacht gaan kosten. Niet ons soort vakantie, want het strandje is maar klein. Helemaal achteraan, in een kokosnotenplantage, staat echter nog een klein hotelletje van 2 kamers. Daar is het rustig, de prijzen zijn redelijk en je hebt een privestrandje. Ws gaan we daar komende maand een nachtje logerem met Runu en co, want het water ziet eruit of het er goed snorkelen is. Alleen geen keuken, dus moeten we alles zelf meenemen.
Een lange blog deze keer. Hopelijk leuk genoeg om hem helemaal te lezen. Ik hoor het graag!
Liefs van Elly en Mart
Sorry Wil, deze keer kon ik het verslag niet korter krijgen
Konijntjes!
De zusters hebben een aantal konijntjes die door de bewoonsters van het huis verzorgd worden. Dit heeft ws de aandacht getrokken van mensen van buiten, want tijdens een groot Hindu festival, zijn er tot 2x toe een aantal konijntjes gestolen. Dit zeer tot verdriet van zowel de zusters als de dames. Stelen van de armsten, is er iets dat je triester kan maken? Temeer daar er een moederkonijn verdween en haar arme kale kindertjes het daarom niet kunnen overleven.
Nilu en haar moeder zijn gestopt met hun hulp bij het Mother Theresa Huis!
Nilu, die me sinds februari helpt bij de borduurclub is gestopt. Zij heeft een aanstelling gekregen als lerares Tamil op een meisjesschool hier in Trinco.
Haar moeder stopte ook gelijk, want nu Nilu haar niet meer in het huishouden [van 3 personen] kan helpen, heeft zij het te druk. Bijna alles gebeurt hier nog met de hand, wat alleen al met 3x per dag warm eten koken een hoop werk is. Ze denkt na of ze eventueel wel in het weekend wil helpen.
Gelukkig is er nog een meisje, Nishanta, dat me helpt, maar die heeft zich ook voor school ingeschreven, dus de zusters zullen het straks met hun eigen staf moeten zien te doen. Ik heb die staf al 2 trainingen gegeven. Een om papiermache bakjes te maken en een om papier mache en andere papieren kralen te maken. Hoewel ze nu nog meer geinteresseerd zijn om zelf aan de slag te gaan ipv de mensen te helpen, kan ik ze wel langzaam duidelijk maken dat het niet of/of is, maar en/en.
Van naaimachinelessen is het niet meer gekomen. Het bleek toch te moeilijk. Niet het recht toe recht aan stikken, maar het oplossen van kleine naaiprobleempjes met de machine. Met de zuster moet ik nog overleggen hoe hiermee verder te gaan.
De Sociale Dienst.
We komen er langzaam(!) achter dat dit een echt ambtenaren apparaat is. Veel tijd gaat verloren in vergaderingen die op het laatste moment gepland worden en het op moeten draven voor ‘funkties’. Een afspraak maken is dan ook erg lastig. Bijvoorbeeld, een afspraak van Mart om voor de Sociale Dienst naar Batticalao te gaan en bejaardenhuizen te inspecteren wordt ‘vergeten’ en niemand die er nog op terug komt. Hetzelfde geldt voor de bejaardenhuizen in Ampara. Daar zijn we sinds mei vorig jaar niet meer geweest. Niet alle redenen daarvoor zijn ‘schuld’ van de Sociale Dienst, maar een ervan is dat de directeur niet wil dat Mart met openbaar vervoer gaat en dat de dienstauto vrijwel niet beschikbaar is. Mart is intussen ook zover, dat hij er niet meer op terug komt. Alleen in zijn planning [die hij telkens met de directeur bespreekt] staan nog steeds afspraken die niet gerealiseerd zijn. We krijgen het idee, dat de controle van de bejaardenhuizen toch niet zo urgent voor ze is en dat het daarom al een paar jaar [2 voorgangers zijn er ook mee bezig geweest] sleept. Omdat de bejaardenhuizen in Trinco gewoon met de scooter bezocht kunnen worden, kan de 2e inspectieronde daar wel gewoon uitgevoerd worden.
Gehandicapten aan het werk? [Sea the Difference part 3]
Aan de Sociale Dienst [SD] is gevraagd geschikte kandidaten, met een handicap, voor het ‘Sea the Difference’ restaurant te selecteren. Van de 12 mensen die er getraind kunnen worden, zijn er intussen 3 aan het werk en als de vraag niet herhaald wordt, denkt men bij de SD klaar te zijn met de selectie!
Een zakenman die parelmoer wil bewerken wil zeker 20 gehandicapten aannemen. Vrolijk krijgt hij weer dezelfde namen van de mensen, die al bij Mart aan het werk zijn.
Ook de dokter, die Isha Water Park exploiteert wil gehandicapten in dienst nemen. Hier weer hetzelfde probleem. Niet dat er geen gehandicapten zijn, een database vol, maar geen ambtenaar die daar mee kan werken en ze er dus ook niet “uit” kan halen.
Als er eindelijk een 15tal voor gesprek opgeroepen zijn, blijken ze van zover weg te moeten komen [hoe?] dat het niet interessant voor ze is om dat voor een trainings vergoeding [van Rps 200= € 1,25 per dag] te doen. Het vervoer is ws al duurder.
Vertraging om te vertragen? Of…. De tijd begint te dringen
Een ander lastig punt is dat telkens als je denkt nu aan alles gedacht te hebben, er weer een of ander verzoek bij komt.
Voorbeeld 1: Het foto/ verhalenboek over mensen uit Trinco loopt vertraging op. Eerst wil de directeur eigenlijk alles zélf lezen, vervolgens wil hij alles zélf vertalen. Als hij zich realiseert dat het intussen urgent wordt omdat alles steeds meer vertraging oploopt omdat hij zélf geen tijd heeft, stemt hij er eindelijk in toe dat iemand anders de verhalen in de computer typt.
Voorbeeld 2: De schrijvers van de verhalen wordt gevraagd hun declaratie in te dienen. Als de declaraties binnen zijn, netje met bonnetjes, moet er op elk bonnetje de ID gegevens van de desbetreffende persoon staan. Dit om lastige vragen van de accountant te voorkomen .
Jaffna.
We wilden het al langer, maar nu is het er eindelijk van gekomen. Een tripje naar Jaffna. We huurden Sanju met zijn busje, want die had aangegeven nog nooit in Jaffna te zijn geweest. We zijn er vervolgens via een toeristische route heen gegaan, namelijk langs de oostkust. Eerst een stop bij de oudste Buddhistische Ruine van het land in Tiriyai. Een mooie stupa, die helaas met ‘moderne ‘ nieuwe Buddha’s wordt ontsierd.
Dan via Mullaitivu, waar 3 jaar geleden de laatste strijd is uitgevochten, naar een van de bunkers van de terroristen leider. Het is een triest geheel. Langs de weg liggen nog alle vrachtwagens, bussen, personenauto’s, brommers en fietsen, die men daar heeft moeten achterlaten, omdat de vluchtelingen alleen te voet verder mochten. Het is een smalle strip land, verbonden door één brug, zodat het erop lijkt dat de mensen hier, op hun vlucht, in de val zijn gelokt.
De bunker is een vrij klein huis bovengronds, goed gecamoufleerd door bomen, met 3 verdiepingen ondergronds, met o.a. een operatiekamer. De terroristen leider schijnt er zo nog meer te hebben gehad.
Jaffna zelf is een geruineerde stad, hoewel je wel overal mensen ziet die met de [her]opbouw bezig zijn. Er zitten 4 VSO-ers en dat is een leuk clubje bij elkaar. We zijn samen naar een grote Hindu tempel op het eiland Naynativu geweest en hebben gezwommen in de zee [wanneer nou niet he?] Sutharsan, onze huisbaas was ook mee en we zijn in Point Pedro, het meest noordelijke puntje van SL, naar zijn huis wezen kijken. Daar moet ook het nodige aan gerestaureerd worden.
Samen hebben we ook de Jackfruits in de tuin van een VSO-er geoogst en schoongemaakt. Lekker klusje!
Op bezoek bij Tharsini.
Afgelopen zaterdag zijn we, weer met Sanju en zijn busje, richting Batti[calao] gereden om ‘n collega’s van Mart te bezoeken. Tharsini woont zo’n 15 km ten zuiden van Batti.
Zij is een huis aan het bouwen, maar de familie woont er al. Dat is heel gebruikelijk hier. Tharsini bouwt, als oudste dochter, een familiehuis. Sinds kort helpt haar broer haar daarbij, omdat hij intussen afgestudeerd is. Het wordt een groot huis, genoeg voor meerdere generaties. Er stond een lekkere lunch klaar [rijst met curries]. De lunch is de hoofdmaaltijd van de dag hier. Samen zijn we na afloop naar een mooie oude tempel geweest en toen via Passikudah weer terug naar Trinco.
In Passikudah wordt druk gebouwd aan meerdere grote hotels, die gemiddeld meer dan $ 200 per nacht gaan kosten. Niet ons soort vakantie, want het strandje is maar klein. Helemaal achteraan, in een kokosnotenplantage, staat echter nog een klein hotelletje van 2 kamers. Daar is het rustig, de prijzen zijn redelijk en je hebt een privestrandje. Ws gaan we daar komende maand een nachtje logerem met Runu en co, want het water ziet eruit of het er goed snorkelen is. Alleen geen keuken, dus moeten we alles zelf meenemen.
Een lange blog deze keer. Hopelijk leuk genoeg om hem helemaal te lezen. Ik hoor het graag!
Liefs van Elly en Mart
-
16 Juli 2012 - 09:57
Wil:
Als 'kort' mijn enige criterium voor 'goed' zou zijn, moest ik zelf ophouden met schrijven. En dan kreeg je ook deze reactie niet!
Ik heb het weer allemaal met veel plezier, veel herkenning en zo nu en dan ook een jaloezie gelezen.
Die ambtenaren he! Als je daar zo nu en dan een rotje zou mogen leggen ...
Interessant, en gruwelijk hoe je, zonder het met zoveel woorden te zeggen de vinger weet te leggen op de rol die ook de tegenstanders van het regime hebben gespeeld in deze oorlog.
Ik zie Kevin donderdag in Amsterdam, die reist van Maleisie naar Zweden via Schiphol. Mooi moment om eens even bij te kletsen. Ik zal hem de groeten van jullie doen.
Liefs
Wil
-
16 Juli 2012 - 15:04
Ans Koster:
Hi Mart & Elly,
Wat leuk om weer van jullie te lezen. Wat een avonturen en wat een bureaucratie! pfff.... Knap om daar mee om te gaan! Gelukkig ook genoeg leuke mensen om te blijven doorgaan daar. Hier is het bijna vakantie. Het weer lijkt wel najaar, daar hebben jullie ws geen last van! Tussen de buien door is het heerlijk dus we genieten hier evengoed.
Liefs,
H+Ans uit Avenhorn met bijna een leeg nest :-( -
16 Juli 2012 - 21:28
Corrie En Co:
hoi Elly en Mart, altijd weer leuk om jullie berichten te lezen, wat een gedoe allemaal, maar jullie vermaken je wel zo te lezen. wij gaan vier dagen in jullie huisje eind augustus, heb er nu al zin, liefs uit Enkhuizen. -
18 Juli 2012 - 22:13
Jozef En Els.:
Hier vakantietijd, Jozef dus druk aan het klussen. Kees zijn slaapkamer zijn we aan het opknappen nu hij niet meer thuis woont en wij gaan er weer zelf slapen met nieuwe bedden enz. Hij gaat met 6 vrienden 2 wkn. naar Zuid-Frankrijk, Vias aan de middelandse zee bij Carcassonne.
Sofie is weer thuiswonend en nog haar scriptie aan het afronden. Ze gaat nog een week vrijwilligerswerk doen op het vakantieproject van Visio Breda waar Pleun ook altijd naar toe ging.
Daarna gaat ze nog met 4 vriendinnen 8 dgn. naar Griekenland, Ródos.
Pleun is nu 2 wkn. op de Blauwe Kamer aan het logeren en ze hebben daar een leuk vakantieprogramma waar ze nog tot maandag aan mee doet en dan gaat ze weer naar de dagbesteding.
Jozef en ik gaan lekker relaxen in een huisje in Hoenderloo voor een weekje. Dibbes brengen we naar Herman en Astrid in Eersel waar ze het met hun andere hondjes altijd goed naar de zin heeft. En met iemand uit de buurt die onze terrasplanten water geeft blijft het in dat leeg huis ook nog oke.
Vele groetjes vanuit Zundert. xxx -
23 Juli 2012 - 09:30
Harry En Ankie:
Lieve Martel,
Sorry dat ik zo laat reageer, maar het was zoveel leeswerk dit keer.
Geintje, jullie verslag kan me niet lang genoeg zijn. Altijd weer interessant en leuk om te lezen!!
Vandaag start onze gezamenlijke vakantie!! Heeeeeeeeerlijk! De zon doet het al voor de derde dag, dus we genieten volop. Deze week een paar dagen naar de Achterhoek, volgende week naar het mooie Texel en de weken daarna dagtripjes met de trein. Gister in de tuin aan het eerste boek begonnen en er zullen nog veel exemplaren volgen.
Groetjes en veel plezier met de kinderen,
Harry en Ankie. xxxxxx
-
04 Augustus 2012 - 17:25
Joke Muijsers:
Dag Elly en Mart,
Zonet mijn zus sr. Johannes gesproken. Ze vertelde dat ze jullie gisteren (geloof ik) gesproken had. Voor jullie vertrek naar SriLanka heb ik Mart nog gesproken. Onderwerp van gesprek was 'een snoezelruimte voor de kinderen in het huis in Kandy'. Ik ben benieuwd of je er nog aan toe gekomen bent om een beetje zicht te krijgen in de snoezelproducten in SriLanka; wat daar zoal te koop is.
Ik heb jullie reisverslag globaal door gelezen; ziet er goed uit, een geweldig avontuur!
Overigens, al eerder heb ik van mijn zus begrepen dat al het lekkers goed is aangekomen, daarvoor nogmaals dank,
ik hoop iets te horen van jullie bevindingen rond een snoezelruimte,
Met hartelijke groet,
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
