MADAGASCAR

Hallo allemaal,
Bedankt voor de lieve reacties. Intussen is Mart alweer een tijdje terug uit Madagascar en is het tijd voor een nieuw verslag. Veel leesplezier!

MADAGASCAR
Madagascar is wellicht het bijzonderste land van Afrika. De eerste grote groep mensen die zich er, ws. zo’n 500 jaar voor onze jaartelling vestigden, waren van ‘australo-aziatische’ afkomst. Het Malagasi (de hoofdtaal) van nu, heeft nog een duidelijke relatie met de ‘polynesische’ talen. De tweede grote groep van de bevolking is van Bantoe origine en kwam er ‘pas’ rond 300 na Christus wonen. De Malagascen vormen dan ook een bijzondere mengeling met bijzondere gezichten.
In 1897 werd het koninkrijk Madagascar door Franse troepen veroverd en ingelijfd bij Frankrijk als de kolonie Frans-Madagascar. In 1947 kwamen de Malagascen tegen de Fransen in opstand, maar werden verslagen. Pas in 1960 verkreeg het land zijn onafhankelijkheid van Frankrijk.
Opeenvolgende regeringen van verschillende signatuur zijn er tot op heden niet in geslaagd de bevolking een beetje algemene welvaart te brengen, wat Madagascar het armste land maakt waar ik tot nu toe gewerkt heb.
Volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft in Madagascar 71,3% van de bevolking onder de armoedegrens. En dat is maar al te zichtbaar.
Madagascar is ook nog om een andere reden een heel bijzonder land. Omdat het eiland miljoenen jaren geleden bij de vorming van de continenten los raakte van Afrika en India kon de natuur zich op een geheel eigen wijze ontwikkelen. Duizenden planten en diersoorten komen nergens anders in de wereld voor en maken het eiland zeer aantrekkelijk voor natuurliefhebbers.

PUM MISSIE (www.pum.nl)
De opdracht waarmee ik naar Madagascar gestuurd werd was het adviseren van de Kamer van Koophandel in Nosy Be (een toeristisch eiland voor de noordwest kust van Madagascar) bij het opzetten van onderhoudsschema’s voor de hotels aldaar.
Bij aankomst bleek echter al gauw dat er nog meer van me verwacht werd. De KvK had nl. onder de technici van de hotels en de plaatselijke zzp’ers een intekenlijst laten rondgaan voor een cursus “onderhoud huishoudelijke apparaten, airconditioning, loodgieten en sanitair”
Nu ben ik over het algemeen niet voor één gat te vangen, maar dit was toch te veel gevraagd.
Gelukkig had ik de mensen van de KvK vooraf gevraagd op de eerste dag van mijn missie een bijeenkomst te beleggen met de mensen uit de betreffende sector en konden we meteen beginnen met het aanpassen van het programma.
Zo’n 15 mannen in de leeftijd van 25 to 45 jaar hadden zich ingeschreven voor de cursus, waarvoor ze 35.000 Ariary moesten betalen. Uitgaande van het wettelijk minimumloon van 140.000 Ariary per maand is dat een enorme uitgave (1 € = 3000 Ariary).
Gezamenlijk zijn we eerst een aantal (ver)bouwplaatsen van kleine hotelletjes in de stad gaan bekijken om te zien hoe bedrading en leidingen aangelegd werden. In bestaande gebouwen wordt een en ander over de muren en plafonds aangebracht, mooi of niet, als het maar werkt.
In de nieuwbouw worden gleuven in wanden en vloeren gefreesd, leidingen aangebracht en afgesmeerd. Wat opviel was dat er in alle nieuwe kamers meer wandcontactdozen waren aangebracht dan in de oudere gebouwen. De behoefte aan meer apparatuur en de mogelijkheid van opladen van telefoons en tablets is dus bekend.
Het was de deelnemers al snel duidelijk hoe het moest.
Verbazingwekkend was het om te zien hoe met een minimum aan goed gereedschap toch veel werk geklaard kan worden.
Verder gingen we nog in een groot leegstaand laboratorium van het Oceanografisch Onderzoeksinstituut kijken naar wat er allemaal vervangen en gerepareerd moest worden. Alles dus. De begroting was gemaakt en men wachtte al 2 jaar op het moment dat de directie zou zeggen dat het geld ook beschikbaar zou zijn. Behalve dat, moest het personeel er ook regelmatig een paar maanden op hun salaris wachten.

ACHTER DE SCHERMEN
Vervolgens gingen we een paar dagen aan het werk bij 2 grotere luxe hotels aan het strand.
We mochten er alle ruimten bekijken en inspecteren. Opschrijven wat er mankeerde of kapot was. Doel van dit onderdeel was om een en ander vanuit een logische benadering te starten en alles met een zeer kritische blik te observeren. Van de ingang van het terrein, via alle gebouwen naar achteren. Van de begane grond naar de bovenste verdieping en het dak. En in alle ruimtes van het plafond tot aan de vloer.
En zo kwamen we overal achter de schermen en ging er een “nieuwe wereld” voor iedereen open. Door het kritisch kijken, konden de deelnemers in bijna elk vertrek wel een kleinigheid vinden: een kapot afdekplaatje van een schakelaar, een wandcontactdoos die te dicht bij een kraan zat, bedrading die met wat tape bij elkaar gehouden werd of personeelsruimten waar geen Nederlander genoegen mee zou nemen.
Bij een hotel zag alles er op het eerste gezicht goed uit, maar op die plekken waar de gasten niet kwamen, was het chaos. Overal electrische bedrading die niet deugde, of zelfs zonder bescherming tegen de regen aan de buitenmuren bevestigd was. En wat te denken van een complete verzameling van kapotte huishoudelijke apparatuur: koelkasten, wasmachines, televisies, etc.
De eigenaresse, van het betreffende hotel, gaf 2 redenen waarom “de kadavers”, zoals ze het noemde, niet opgeruimd werden. 1. Misschien zijn ze nog te repareren. 2. Als ik zeg dat, wat niet gerepareerd kan worden, weggedaan kan worden, zegt mijn technicus dat niets meer te repareren valt. Toen zijn we met de groep cursisten aan het repareren geslagen. Binnen een uur hadden ze een wasmachine weer aan de praat. Bij een koelvitrine werd de kapotte digitale thermostaat door een mechanische vervangen en later draaide er ook een tweede wasmachine. En weer was het bijzonder om te zien hoe veel men kan met weinig en simpel gereedschap. En ook hoe snel deze mannen met elkaar en van elkaar leren.
Omdat niet iedereen tegelijk aan die apparaten kon sleutelen had ik mijn laptop erbij gehaald om hen te laten zien hoe je op internet nuttige sites kan bezoeken om onderdelen te zoeken/bestellen of instructiefilmpjes te bekijken voor het installeren, aansluiten of repareren van apparaten. Omdat dit voor de meesten van de groep een nieuw fenomeen was heeft Michel van de KvK een middag een internetcafe afgehuurd en zat iedereen gebroederlijk 2 aan 2 te browsen.
Met de technici van de 2 luxe hotels hebben we onderwijl het raamwerk voor het jaarrond onderhoudschema opgezet. Daarna is dit met de directies besproken en is uitgelegd hoe ze de schema’s moeten completeren. Daar zal ik via de mail nog wel een keertje achteraan moeten, want ik zie deze missie pas als echt geslaagd als men mij het complete schema later dit jaar nastuurt.

Liefs van Elly en Mart