BOLIVIA
Door: Elly
Blijf op de hoogte en volg Elly en Mart
16 Mei 2017 | Nederland, Alkmaar
Halverwege de eerste week vliegen we naar Cochabamba. Een belevenis, omdat je prachtig zicht hebt op La Paz bij vertrek en vlak langs de besneeuwde toppen vliegt. Dan is het vooral dalen, want Cochabamba ligt op 2600m. Het klimaat is er warmer en tropischer en we hebben er gelijk geen last meer van de hoogte.
Ook hier hebben de paters Augustijnen 2 huizen. Het huis waar we hier logeren heet Sarco. Dat hebben we, toen we de eerste keer in Bolivia waren in 2000, zien bouwen. Nu is het een rustige plek in de stad met een prachtige tuin. Het andere huis, Tupuraya, ligt meer in het centrum van Cochabamba.
Ook hier bezoeken we eerst het kinderdorp La Aldea, dat door de Augustijnen gerund wordt, en waar 80 kinderen wonen. De jongste is 3 en de oudsten zijn 17. Ze wonen in groepjes van 8, met een verantwoordelijke „moeder“. Het zijn vooral kinderen met een achtergrond van misbruik en geweld, waarvan de ouders in een van de 4 gevangenissen in Cochabamba zitten. Wekelijks bezoeken ze hun ouders, maar door de week zitten ze veilig in het kinderdorp. Een hele verbetering met ruim 10 jaar geleden, toen de kinderen veelal nog bij hun ouders in de gevangenissen woonden.
Naast het kinderdorp is een grote technische school. Ze hebben er te kort aan leraren, waardoor niet alle richtingen naar behoren draaien, maar evengoed is het een indrukwekkende school. Er zijn vergelijkbare programma’s als in Nederland met leren en werken. Naast electrotechniek, automonteur en meubelmaker zijn er ook richtingen als naaien en een kappersopleiding.
In Cochabamba gaan we ook aan de wandel naar de Plaza mayor en de Prada en we eten een decadent groot ijsje op een terras. We bezoeken de familie Delgadillo, waar we een heel geanimeerde avond doorbrengen. Zonder de stad te kennen, met een adres in een taxi stappen en via google precies daar terecht komen is een klein wonder. Op de google-map konden we zelfs precies zien waar onze taxi op dat moment reed.
Uiteraard gaan we naar de berg Christo, waar een 34 m hoog Christusbeeld staat dat de stad domineert. Vandaar een prachtig zicht op de uitgestrektheid van Cochabamba, dat intussen al meer dan 1 miljoen inwoners heeft.
3. VILLA TUNARI
We gaan nog meer de tropen in, als we een dag naar Villa Tunari gaan. Dit is een rit van 3,5 uur vanaf Cochabamba, waar je in een korte tijd van tussen de bergen naar een gebied rijdt met nog stukken tropisch regenwoud. Je komt langs een enorm stuwmeer en langs verschillende watervallen en steekt rivieren en bergstromen over. Een prachtige rit. Villa Tunari is niet groot en vooral een plek waar mensen komen om te relaxen en in de rivier te zwemmen.
Wij bezoeken er La Ormiga, een klein natuurreservaat, waar we 3 soorten apen, een toekan, schildpadden, krokodillen, een uil en een soort wasbeertje zien, naast Cacaobomen, rubberbomen, plankwortelbomen. kaneelbomen en enorme lianen en wortelstelsels. Kortom een prachtig gebiedje.
Na een uitgebreide lunch gaan we een eindje lopen over de Plaza Mayor [ ja weer een] en even kijken naar de mensen die in de rivier aan het baden zijn. Wij hebben, stom genoeg, ons badpak niet bij ons, want een frisse duik in het water had ons wel wat geleken.
Daarna is het tijd voor de terugrit.
Tot zover. Volgende week meer, liefs van ons
-
16 Mei 2017 - 02:09
Elly En Mart Van Den Berg:
Het kaartje wil niet erg. Jammer van Cochabamba -
16 Mei 2017 - 09:03
Willy Sietsma:
Weer een prachtig verslag, het lijkt mij echt genieten daar. Wel lekker, lijkt mij, dat het daar weer wat warmer is.
Hier wordt het het ook langzamerhand wat warmer, heerlijk. Zo mooi groen is alles, alleen jammer dat mijn blauwe regen niet wil bloeien. Daar moet je nog maar eens naar kijken Mart als jullie terug zijn. Hier verder alles prima.
Groetjes Ton en Willy -
16 Mei 2017 - 10:27
Corrie En Co:
Wat een prachtige foto's!! Lekker genieten samen!!! Groetjes uit Holland waar het nu ook eindelijk lekker weer wordt!! -
17 Mei 2017 - 10:20
Ria:
Lieve Elly en Mart,
Wat een ontroerend bericht over het kinderdorp en geweldig dat de kinderen er veilig en geborgen zijn, maar zo diep triest is hun situatie en die van hun ouders. Wat leven we dan in een geweldig land en wat hopeloos is het dat de formatie dan stuk loopt op de migratie......
Positief is dat er gelukkig altijd mensen zijn die zich het lot van een ander wel aantrekken.
Mooie tijd daar en jullie verslagen lees ik weer met belangstelling.
Liefs Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley