Dagboek stories

Februari 2012

Niet voor de poes!
‘Onze’ poezen komen regelmatig kijken of er wat te bikken valt. Een ervan behandelen we met zalf, maar al vindt ze het heerlijk om ingesmeerd te worden, ze vindt het nog heerlijker om te mekkeren dat het etenstijd is. Ze springt gerust door het door mij aangebrachte muggennet met all paniek erna om er weer uit te komen nadien . . . en de gaten in het net natuurlijk grrr.
Poes nr 2 is zwanger en sinds een dag weg. . . . ws om te bevallen! Ben benieuwd naar de kleintjes!

Regentijd?
Het is maar kort regentijd geweest, van oktober tot december en sindsdien alleen af en toe een bui. De temperaturen lopen weer aardig op tot het in april weer op zijn heetst zal zijn. Droog seizoen dus, maar er bloeien volop bloemen overal. Alleen wil het in de tuin nog steeds niet zo lukken al geven we nog zoveel water en verzamelt Mart ijverig koeienmest!!! De bananenbomen doen het echter goed. Er hangen trossen aan 4 bomen en een 5de heeft een bloem! De touwtjes die Mart spant om de bonen en de pompoenen in te laten klimmen worden consequent door de eekhoorns doorgeknaagd, en de jonge bonen worden met blad en al door de apen geroofd, maar jullie kennen hem; de aanhouder wint! Vraag is alleen wie in dit geval de aanhouder is.

Op de hoek van onze straat . . .
Staat een soldaat. De loop van zijn geweer naar beneden gericht, maar zijn vinger aan de trekker.
Hij loopt heen en weer.
Bij de hoek van de volgende straat staan drie soldaten en vervolgens staan ze bij elke hoek van straten bij ons in de buurt. Op de kruispunten is bovendien veel politie aanwezig.
Zodra je onze wijk uit bent zijn er minder, maar kom je weer in onze buurt, hé, daar staan ze weer.
Is dat bijzonder? Nou nee.

Zondagmorgen
Er wordt op ons hek geklopt. Twee militairen die naar binnen willen. Waar is het voor? Vraagt Mart. Ze willen langs hem heen lopen. Sir, wat komt u doen? Ze steken één vinger op. Sir? Ze steken twéé vingers op. Sir? Ze spreken geen woord Engels én geen woord Tamil, maar het wordt duidelijk dat ze willen weten hoeveel personen hier wonen. [Dat weten we inmiddels uit ervaring] Twee dus.
Is dit bijzonder? Nou nee.

Het is ongeveer de 5de keer in de 10 maanden dat we hier wonen dat dit gebeurt.
Soms is het politie, soms mannen met een formulier dat ingevuld moet worden. Onveranderlijk spreken ze aléén Singalees en het is duidelijk ‘controle’!!
Zijn ze bang? Nou ja.

Zijn ze intimiderend? Voor ons niet, maar voor de mensen in deze voornamelijk Tamil wijk?
Nou ja!

Aktienieuws!
We staan er niet alleen voor!
Dat hebben we gemerkt met onze aktie om kleuters naar school te sturen.
In totaal 30 donors [ waarvan 2 in Amerika] sponsoren met elkaar 33 kinderen!! Fantastisch! Inmiddels heeft iedereen de gegevens van zijn of haar kinderen ontvangen. Allemaal ontzettend bedankt!!
De Sun Children varen er wel bij

Bedankt weer voor de reacties!!! Blijf schrijven a.j.b.
Liefs Elly en Mart