Shoula, de kop is er af!

Hallo allemaal,
Net alle reacties gelezen. Leuk dat jullie uitkijken naar onze verslagen. En terwijl jullie Sinterklaas weer uitzwaaien [met of zonder Pieten] zitten wij weer warmpjes in Shoula, Bangladesh. Een nieuwe periode hier is aangebroken. Vorig jaar waren we hier voor het eerst voor een langere periode en hebben in Shoula, in het Patuakhali District de eerste trainingen gegeven aan de RSC Staff, Tutors en Kleuterjuffen. Dit jaar bouwen we op die training voort.

ORGANISEREN
Omdat ze in Bangladesh niet gewend zijn aan lange termijn planning moet alles nog georganiseerd worden. Vorig jaar had Salam veel voorwerk met hen gedaan, maar dit jaar heeft hij dat aan RSC overgelaten. “Ze moeten leren zelf de zaken te organiseren!”, zegt Salam.
Het wordt i.i.g. Een hygiene en gezondheidstraining voor de “vrouwen spaargroepen”. Dit zijn de moeders van de Sun Children, die in groepen van 10 tot 15 leden, geholpen worden een “small business” op te starten.

Van AMSTERDAM naar DHAKA.
Deze keer vlogen we met de Turkse luchtvaartmaatschappy en alles verliep vlot en volgens plan. Overstappen in Istanbul. Alleen de beenruimte in het tweede traject was erg krap, zelfs voor Elly’s korte beentjes.
In Dhaka stond Salam op het vliegveld en met de auto van RSC. Dat was fijn en we doken direct onder in de kakafonie aan geluiden en drukte die de stad Dhaka is.

HARTAL
Ook kregen we direct te maken met ‘Hartal’. Dit is het platleggen van openbare aktivitieten, bv het vervoer, door politieke partijen om iets af te dwingen. De gevolgen, voor wie hier geen gehoor aan geven, zijn niet altijd leuk. Het maakte bv dat wij onze geplande trip naar Mymensingh voor een projectbezoek, niet door konden laten gaan, omdat de weg tussen Dhaka en Mymensingh geblokkeerd was.

RSC Head Office en SAVAR
Gelukkig lukte het wel om de ontmoeting met het RSC team door te laten gaan en konden we dit combineren met een bezoek aan het CRP [Centre for Rehabilitation of the Paralysed] in Savar. Met RSC bespraken we de te geven trainingen en ze waren het er mee eens dat dit een train de trainers programma zou worden. De voortgang zou zo beter gewaarborgd kunnen worden.
In CRP Savar kregen we een rondleiding en bespraken we wat zij eventueel konden doen voor Jahirul Islam [het CP kind in Shoula, waar ik in een eerdere blog over schreef] en zijn familie. Het CRP heeft een mooi 14-daags programma waarin het kind en de moeder getrained kunnen worden in het omgaan met de handicap van het kind. Ook worden er braces en andere hulpmiddelen gemaakt. Met een goed gevoel vertrokken we er weer. Die mogelijkheden hebben we inmiddels met Jahiruls ouders besproken en hij kan voor een eerste onderzoek naar Dhaka, zodra daar de politieke onrust achter de rug is.

Van DHAKA naar SHOULA
De veerdiensten voeren wel, dus besloten we wat eerder naar Shoula te vertrekken.
We huurden een busje om van Salams’ huis in Bashaboo [in het zuid-oosten van Dhaka] naar de haven in zuid Dhaka te gaan. We deden er een uur over. De afstand is niet groot, maar het verkeer in Dhaka is een gekkenhuis. Op alle kruispunten is het een chaos. Iedereen doet maar wat, rechts erlangs, links erlangs, toeteren, bellen, schreeuwen, alles mag. Fietsrikshaws, tuc-tucs, auto’s, busjes, bussen, vrachtwagens, push carts, mensen, alles krioelt door elkaar heen. De verkeersagent zwaait wat met zijn aremen, maar het lijkt nietr veel effect te hebben. Bij de haven is een laad- en losplaats met een in- en uitgang, maar aan beide kanten komen auto’s en tuc-tucs binnen of proberen weg te gaan, dus blokkeert het steevast.
De veerboten liggen met hun voorkant tegen de kade aangemeerd. Zo is er plaats voor meer boten. Iedereen probeert er van alles te verkopen: fruit, eieren, speelgoed, boekjes, popcorn, chips,
nacks enzovoort. Sommigen hebben hun handeltje ingenieus georganiseerd. Een grote pan rond het middel gebonden met allemaal kleinere bakjes eraan gehangen.

SHOULA
Je komt met de veerboot aan in Kalaiya, vanwaar je met een ‘tempu’ naar Shoula gaat, 8 km verderop. Een tempu is een lokaal gefabriceerde driewieler, die goederen kan vervoeren. Als er 2 bankjes en een afdak op gelast worden is het goed voor personenvervoer.
In Shoula logeren we deze keer in Salams huis. We hebben er alle ruimte en hij en Mamtaz vinden het prettig om ons om zich heen te hebben. Zij slapen boven en wij hebben beneden een werkkamer met veranda en een slaaphokje. Prima voor ons dus. En we eten natuurlijk heerlijke curry’s. Veel vis!!!

DE KAPPER
Het eerste dat Mart deed was zijn haar en baard laten trimmen. Daar was op het laatst in Nederland niets meer van gekomen. De kapper komt langs met zijn schaar, scheermesje, kam en omslagdoek. Dat is zijn hele handeltje. Hij verdient Tk.30 per beurt. Dat is 30 eurocent.

BABY AISHA
Als eerste ga ik baby Aisha bezoeken. Die is goed gegroeid, kan aardig lachen en is zeer geinteresseerd in het boekje dat ik meenam!

TRAINING
Na een paar voorbereidende besprekingen ziet de training er nu als volgt uit en zijn we inmiddels ook al begonnen!
Mart gaat voornamelijk computertrainingen geven en een hygiene training aan de mannelijke tutors en de veldstaf. Ik ga de bibliotheek inrichten met de veldstaf en hygiene training geven aan de vrouwelijke tutors. Al bij de eerste les lijkt dit heel positief uit te pakken. De uitwisseling is levendiger en de deelname aktiever. Dat voelt heel prettig. Daarnaast zal ik de kleuterjuffen verder trainen.
Behalve hygiene en voedingslessen staan er ookweer liedjes en spellessen op het programma. Er zal ook tijd besteed worden aan leeslessen. Kortom een programma waarmee we weer goed uit de voeten kunnen.

Een lang verhaal deze keer. Als jullie dit lezen is het bovendien alles op internet te zetten. Hopelijk lukte dat ook met de foto’s.
Veel leesplezier en ik wacht de reacties weer met spanning af.
Liefs Elly en Mart