EppaDi suham?

EppaDi suham? [informele groet, hoe gaat het?]
De reis naar Trincomalee en de 1ste indruk

De reis
Donderdag 21 april was het eindelijk zover. We reisden af naar Trincomalee!!
Het was een prima reis. Stanley van het VSO kantoor had een paar dagen eerder de meubels al naar Trincomalee gebracht en nu reisden we met een VSO auto met onze persoonlijke bagage met Upali, een andere VSO medewerkeraan het stuur. Trincomalee is 260 km van Colombo en het grootste gedeelte van de weg is prima. Het laatste stuk van + 50 km is slecht, omdat dit na de oorlog nog niet gerepareerd is en de laatste overstromingen van december en januari de weg ook geen goed gedaan hebben. De reis duurt ongeveer 7 à 8 uur met 2 kleine onderbrekingen voor thee en lunch.
We zagen veel tropische vegetatie; bananen, Palmira palm, cocospalm, mango, teak en rubber en wat bamboe. Verder zagen we hoge grassoorten, jungle en laagland met rijstvelden. Halverwege grote olifantendrollen langs de weg en Upali vertelde dat hier nog wilde olifanten leven. We passeerden een enorm stuwmeer, waarna de slechte weg begon. Ook waren hier veel politiemannen en militairen zichtbaar aanwezig, maar niemand hield ons aan. Het laatste deel deed ons erg aan Nigeria denken, zowel door het slechte wegdek, de vegetatie als de aanwezigheid van de militairen!

Trincomalee
Trincomalee is een kleine stad die zich uitstrekt langs 2 baaien en een grote natuurlijke binnenhaven, waar overigens niet veel reuring is. Er is ook geen hoogbouw. De stad zelf heeft 3 kleine winkelstraatjes waar bijna alles wat je nodig hebt te koop is.
De huisbaas stond ons op te wachten met een koude cola en liet het huis zien. We hebben al internet, ook al ontdekten we dat het niet altijd werkt en ze kwamen ook gelijk de TV aansluiten.
Er staat een aftands toestel dat slecht beeld geeft, maar we kunnen BBC world ontvangen.
Upali liet ons een beetje de stad zien en wees ons de belangrijkste dingen aan; Marts kantoor en de winkeltjes en we maakten van de gelegenheid gebruik al wat grotere spullen te kopen nu we nog de beschikking over een auto hadden. We aten in het hotelletje waar Upali sliep en dat aan een strandje ligt en toen namen we afscheid en waren we op onszelf!!

Het huis
We hebben weer een écht huis met woonkamer, 3 slaapkamers, een keuken en een badkamer. Er is een terras en een carpoort en een tuin aan de achterkant. De eerste nacht hier was heet en zweterig, het bed is niet breder dan 120 cm, de standaard maat hier, maar het was onze eerste nacht in het huis waar we hopenlijk de komende 2 jaar zullen wonen!!!
De volgende morgen maakten we het schoon en schoven wat met de meubels tot het naar onze zin stond. Toen gingen we weer boodschappen doen. Want we hadden nog lang niet alles van ons lijstje. In de winkelstraat liep een roedel damherten net als je ook overal koeien vrij zietrondlopen. Thuis was ik me al een ongeluk geschrokken van een apenfamilie, die gelukkig ook net zo geschrokken waren als ik. Ze hadden een grijs lijf en een zwarte snoet en bleven nog een tijdje over de schutting en het dak rennen. Na een regenbui sprongen er kleine kikkertjes rond, die in één sprong halverwege de muur zaten! Ook hier weer veel eekhoorntjes en we hebben zelfs al een stel parende mongoose in de tuin gezien. Diverse soorten muggen natuurlijk, maar nog niet zoveel. Ze hebben ons hele hordes beloofd en we denken er ernstig aan om het huis van muskietengaas te voorzien, anders moet je alles potdicht houden. ´s Avonds voor het eerst in onze nieuwe keuken gekookt!

De Sociale Dienst
Zondagmorgen kwam Mr Mannivan, Marts nieuwe baas, kennismaken. Hij is de hele week erna in Colombo voor een training. Hij beloofde alvast wat rapporten langs te laten brengen, zodat Mart zich al in kan lezen, want het lijkt hem niet zinvol dat we ons zonder hem op de dienst gaan voorstellen. We hoorden al dat er heel wat reizen bij komt kijken, want Marts werk is verdeeld over 3 districten: Trincomalee, Batticaloa en Ampara en ze verwachten dat hij 1 à 2 keer per week die kant uit moet.De problemen in de regio zijn enorm. Naast de vele gehandicapten waar we al van wisten hoorden we ook nog eens dat er in deze regio zo´n 45.000 weduwen zijn.
Batticaloa ligt op + 130 km en Ampara nog 100 km verder. Komend weekend gaan we al naar Batticaloa om ons aan het Districtshoofd voor te stellen en krijgen we een idee van de tijd die het kost om daar te komen. Op dit moment is de Program Manager van VSO Sri Lanka aan het kijken wat mijn werk zou kunnen zijn. Het wordt ws deels bij de afdeling Jeugd zorg en deels bij de Sociale Dienst. Bij Jeugdzorg heeft ook al eerder een VSO/er gewerkt.
Ik heb er vertrouwen in dat dat wel gaat lukken. In de tussentijd moet ik rustig afwachten en kan ik Tamil leren en de stad verkennen.

OK beste mensen, dat was het voor het moment. Veel leesplezier en. . .
poiTTû vaareen [tot de volgende keer]

Elly en Mart