De 1e maand Trincomalee zit er op!

4. De 1e maand Trincomalee zit er op!

De electra rekening is binnen, € 8 en dat met de fan de hele tijd aan! Mart zei al, kun je de verwarming niet beter uitzetten? Maar ja. . . ?
Intussen wordt ons huisje steeds gezelliger. De 1e aanschaf waren een goede bureaustoel voor Mart en 2 eenpersoonsbedden, die aan elkaar een lekker breed bed geven zodat we zonder plakken kunnen slapen. De matrassen zijn, als het goed is, eind van de maand ook klaar. Ze moesten speciaal besteld worden, want de Sri Lankaanse bedden zijn 1.80m lang en onze bedden nu 2.10m. Verder hebben we een paar kastjes voor de boeken e.d. gekocht. De fauteuils die bij het huis geleverd zijn zitten voor geen meter, dus zitten we op de rotan ‘tuinstoeltjes’, maar die hebben hun beste tijd gehad. Gelukkig hebben we al gezien waar ze te koop zijn.

Vesak
Gefeest hebben we ook. Was het vorige maand groot feest met Buddhistisch Nieuwjaar, nu was het het feest van de lichtjes. De feestdagen vallen allemaal op volle maan [Poya] dat levert elke maand wel 1 dag extra op. Met Nieuwjaar en Vesak zijn dat er 2.
Overal in Sri Lanka duiken lampionnen op en je hoort overal gebeden/mantra’s klinken. Het is de belangrijkste van de Poya’s, omdat het 3 dingen gedenkt, nl de geboortedag van Buddha, de dag van zijn verlichting en zijn sterfdag, die volgens de overleveringop deze Vesak Poya hebben plaats gevonden. Het ziet er allemaal erg gezellig uit. Omdat het tegelijk vastentijd is vind je geen vlees en vis en is er ook geen alcohol te koop. Nou iedereen kan best een paar dagen zonder vinden wij.

Marts eerste werkweken.
Mart is begonnen met werken. Het is nog saai zegt hij, want hij moet natuurlijk eerst een hoop leeswerk doen, zoeken in de computer, mensen leren kennen en een plan maken. Elke ochtend vertrekt hij op zijn scooter en met een grote helm op. Hij is ook al met zijn baas naar Mutur geweest voor een vergadering en op een dag op en neer naar Batticalao voor een festiviteit van een bejaarden groep. De oude dames voerden ook nog een dansje uit!! Een goede maar vermoeiende afwisseling. Naar Mutur is 1,5 uur en naar Batti 4 uur rijden!

De eerste helft van mei ben ik met Mart en zijn baas meegegaan op een trip naar Batticaloa [4 uur rijden] en Ampara [ 8 uur]. Deze 2 districten maken, samen met Trincomalee als derde, deel uit van de Oostelijke Provincie, wat het werkgebied van het Departement van Sociale Zaken is. Een leuke gelegenheid om wat van Sri Lanka te zien. Het gebied is zo groot als half Nederland en we hadden ons, voor vertrek niet gerealiseerd, dat we in de hele provincie zouden werken. De mensen hier geven niets om afstanden en zijn een groot deel van hun ‘werktijd’ bezig om van de ene plek naar de andere te reizen. Ook al is de weg lang, het is een genot om van de natuur te genieten, vooral als je, zoals nu, niet met openbaar vervoer hoeft. Stuk natuurgebied, stuwmeren, lagoons, stranden, rijstvelden en ook nog eens wilde olifanten!!!

De reden dat ik meeging was, omdat we kennis moesten maken met de GA [Government Agent ] van Batticaloa. De GA is de hooste autoriteit van een District en de man die uiteindelijk voor onze visapapieren heeft getekend. Het is wijs als we elke keer, als een van ons in Batticaloa is, ons daar even melden.
Onze entreevisa zijn nu omgezet in een verblijfsvisum, maar slechts voor een half jaar! Dan heb je opnieuw een handtekening nodig! Er is wel gezegd dat het dan makkelijker gaat. We laten het maar gewoon aan de baas en VSO over, denken we.

Tehuizen
We woonden een paar jaarvergaderingen bij van districten en we bezochten een gehandicapte vrouw thuis. Zij maakt prachtig borduurwerk, maar er is weinig afzetgebied. Iets om eens naar te kijken. Deze vrouw is 32 en haar moeder maakt zich, terecht, zorgen wat er zal gebeuren als zij er niet meer is. Het is geen vanzelfsprekendheid dat de broer dan de zorg overneemt. Dat wordt misschien gemakkelijker als ze in haar eigen levensonderhoud kan voorzien.

Ook bezochten we 2 bejaardenhuizen. Grote slaapzalen, weinig privacy, maar de mensen zagen er vrolijk uit. Bij het tweede huis werden we door een vrolijke bejaarde rondgeleid omdat de verantwoordelijke zuster met een groep op picknick was. Grote veranda’s, een eetzaal, keuken, tuin. Ruimte genoeg.

Als laatste gingen we naar een tehuis voor gehandicapten. De ‘kinderen’ hier zijn soms al 42 jaar, maar kunnen nergens anders heen. Ook hier grote, zeer nette, slaapzalen en een vrolijke groep op de veranda die het leuk vond visite te krijgen. Een meisje deed zelfs een lied en een dansje voor ons. Heel ontroerend. Er was duidelijk een goede band met de ‘moeder’ van het huis.
Het wordt een van Marts taken om een soort controlesysteem op het gebied van de voorzieningen, hygiene etc in te voeren. De basis is gelegd door een vorige VSO, maar de implementatie laat op zich wachten.
Sociale Zaken doet vergelijkbaar werk met dat in Nederland; uitkeringen aan echt arme mensen, de regie voeren over tehuizen en het bedenken van sociale projecten.
Een ervan is het opleiden van vrouwen tot dorpszuster. We hebben een projectvoorstel gezien, waarvan Mart ws een pilot uit gaat voeren. Het mes snijdt straks aan 2 kanten, want Sociale Zaken wil problemen met volksziekten als Diabetes, overgewicht en Hoge Bloeddruk laten testen en beter begeleiden c.q. voorlichten. SZ wil hiervoor weduwen opleiden en aan werk helpen. De Provincie telt zo’n 45.000 ‘oorlogs’weduwen. Gezien de Sri Lankaanse traditie is het niet gebruikelijk dat die werken, maar ze kunnen intussen ook niet door hun families worden opgevangen. Een groot probleem dus.
De projectbeschrijving zag er goed uit al waren er in de vertaling van het Tamil naar het Engels curieuze ‘fouten’geslopen, want krijgen de weduwen straks nu ‘theatrical ‘ training of ‘theoretical’?
Gaan ze ‘diseases’ voorkomen of ‘deceased’ bezoeken? Gaan ze ‘aliments’ controleren of juist ‘ailments’? Gaan ze tot slot de mensen nu ‘tasten’ of ‘testen’? het lijkt bijna hetzelfde, maar je moet natuurlijk wel allert blijven.

Wat doe ik zoal?
Ik heb een gesprek gehad met de Directeur van het Departement voor Probation and Child Care. Deze werkt nauw samen met de dienst waar Mart voor werkt en het werkgebied is ook even groot. Zij beheren 77 kinderhuizen. Deze zijn deels voor wezen en deels voor kinderen die mishandeld zijn [in de breedste zin van het woord]. Ze willen me erg graag hebben daar, want er is veel werk, vooral op het gebied van training en implementatie van reeds in gang gezette verbeteringen door vorige VSO’s. Daar heb ik erg veel zin in, want het past prima bij wat ik kan.

Verder heb ik een gesprek gehad met een organisatie die zich bezig houdt met het vinden en begeleiden van Sri Lankaanse vrijwilligers. Deze NGO is ontstaan tijdens de oorlog in de vluchtelingenkampen in India. Lijkt ook een interessante organisatie. Zij willen verbetering van de projecten op dorpsniveau en professionalisering van het management. Ook zij zien samenwerking wel zitten, dus VSO en ik gaan kijken hoe, wat en of er mogelijkheden zijn voor het combineren van deze twee werkgebieden.
Intussen ziet het er naar uit dat ik mijn bed & breakfast al begonnen ben, want we hebben al 2 weken logees gehad, Utrechtse studenten, die intussen weer vertokken zijn en de volgende logees staan ook al gepland.

Iedereen die intussen op de blog gereageerd heeft, heel hartelijk dank. We zien echt uit naar die reacties.
Giny, leuk dat je het nu zelf leest
Marianne, ik heb enorm plezier van je rokken!
Henriette, succes met het opknappen van je huis
CO en Corrie, succes met voetprints voor Nepal de 29ste
Jozef en Els, breedte én lengte van het bed intussen opgelost, zoals je hierboven kunt lezen.
Rob, nou marmer??? Maar wel tegels, lekker makkelijk
Sophie, kom maar op, want er zijn 2 logeerkamers
Ton en Willie, gecondoleerd en nu wat rustiger aan maar
Lieve Lieve, leuk dat je mijn blog gelezen hebt.
Nou een lange brief deze keer
Veel leesplezier en PoiTTu Vareen
Elly en Mart